Инфекциялық артрит - инфекциялық артриттің себептері, белгілері және емі

2023 Автор: Eleanor Tracey | [email protected]. Соңғы өзгертілген: 2023-05-21 19:32

Инфекциялық артрит дегеніміз не?

Кез келген организм ашық биологиялық жүйе. Бұл оның қоршаған ортамен үнемі әрекеттесуін білдіреді, ол жеке адамның өміріне әртүрлі әсер етеді: пайдалы немесе теріс. Жұқпалы қоздырғыштардың енуі барлық мүше жүйелерінің жұмысын бұзады және қорғаныс механизмдерін жұмылдырады.

Инфекциялық артрит – инфекциялық қоздырғыштардың ағзаға енуінен пайда болатын буындардағы қабыну процесі. Әйтпесе, артриттің бұл түрі іріңді, пиогендік (іріңді түзуді тудыратын) немесе септикалық деп аталады. Бастапқы кезеңде синовиальды сұйықтықта ірің болмауы мүмкін. Микробтармен инфекция жергілікті және бірлескен немесе жалпы шектелген болуы мүмкін. Сепсис – қанның жалпы инфекциясы.

Локализациясына байланысты артриттің келесі түрлері бөлінеді:

табан;
метатарс немесе тарсус артриті;
тізе;
жамбас;
сакральды-илия - сакроилиит;
омыртқалы;
білек;
шынтақ;
иық;
акромио-клавикулярлық және төс-клавикулярлық;
саусақтардың, қолдардың немесе аяқтардың инфекциялық артриті.

Синовиальды сұйықтықтағы микроорганизмдер (лейкоциттер саны 10-100x10^{9/л, нейтрофилдер 90% жоғары), қан (лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарылауы – эритроциттердің шөгу жылдамдығы), қақырық, Цереброспинальды сұйықтық, жыныстық жағынды немесе зәр зертханалық зерттеулер арқылы анықталады. Талдау үшін Грам бояуы қолданылады. Бұл зерттеу әдісі грам-позитивті (боялған) және грам-теріс микроорганизмдерді, олардың арнайы ерітіндіге реакциясына байланысты анықтауды қамтиды.}

Арнайы диагностикалық сынақтар:

екі проекциядағы рентгенография;
синовиальды тіннің бір бөлігін биопсиясы (эксекциясы);
Райт реакция сынақтары және Берн сынақтары;
компьютерлік томография – секвестрленген сүйек тінін визуализациялау. Секвестр – сүйек тінінің өлі аймағы;
магниттік резонансты бейнелеу;
УДЗ;
радиоизотопты сканерлеу.

Инфекциялық бактериялық артриттің негізгі қаупі буын тіндерінің өте тез бұзылуы болып табылады.

Сырқаттанушылық статистикасы: гонококкты инфекциялық артрит гонореямен ауыратын әйелдерде 0,6 - 3% және ерлерде 0,1 - 0,7% кездеседі. Басым жас: 40 жасқа дейін және 60 жастан кейін. Гонококк диссеминациясы бар науқастардың 25-50% -ында моно- немесе олигоартрит пайда болады. Соңғысында тек екі немесе үш буын зақымдалады. Жаңа туылған нәрестелерде гонореямен ауыратын ананың гонококктары қанға енген кезде инфекциялық артрит дамиды. Жұқпалы артрит жағдайларының шамамен 70%-да буындардың қайтымсыз бұзылуын болдырмайды.

Қабыну процесін жеткілікті жылдам тоқтату мүмкін болмаса, инфекциялық артриттің асқынулары пайда болады:

анкилоз – буын беттерінің бірігуі;
флегмона;
сүйектердің ығысуы;
шеміршек зақымдануынан болатын остеоартрит;
фиброзит;
остеомиелит («сүйектің қабынуы»);
спондилит - омыртқаның қабынуы;
балаларда сүйек өсу аймағының бұзылуына байланысты аяқ-қолдың қысқаруы;
остеохондрит – сүйек пен шеміршек тініндегі қабыну процесі;
абсцесс - абсцесс;
көп мүше жетіспеушілігі синдромын тудыратын септикалық шок.

Егер сіз инфекциямен күресу үшін шұғыл шаралар қолданбасаңыз, онда өліммен аяқталуы мүмкін. Жұқпалы артрит балаларда да пайда болуы мүмкін. Олар жедел түрде өтеді және шұғыл медициналық араласуды қажет етеді.

Инфекциялық артрит белгілері

дене температурасының 38%C жоғары көтерілуі (субфебрильді мән);
қалтырау – суықтың ауыру сезімі;
терлеу;
жүрек айнуы мен құсу (негізінен балаларда) интоксикация белгілері ретінде;
әлсіздік, летаргия;
бұлшықет ауруы;
назасыздық;
буын ауруы;
ауру аяқ-қолдың шектелуі - қатайту;
буын аймағындағы терінің қызаруы;
инфекция ошағында жоғары жергілікті температура;
буындағы эффузияның жиналуы - қан тамырларынан сұйықтық;
ісіну;
периартрит-дерматит синдромы: миграциялық полиартралгия, гектикалық типтегі қызба (febris hectica), теносиновит және дерматит («тері қабынуы») – макулопапулярлы немесе везикулярлы, содан кейін везикулозды-пустулярлы бөртпелер.

Егер жұқпалы артрит басқа аурумен бірге жүрсе, онда белгілер кеңірек болады. Периартритпен қабыну капсуланы, байламдарды, сіңірлерді және бұлшықеттерді жабады. Артралгия - буындардағы ұшатын ауырсыну. Теносиновит - сіңірдің синовиальды қабатының қабынуы. Папула аудармада «түйін» дегенді білдіреді. Бұл терідегі кішкентай дақтар. Көпіршік - құрамында сұйықтығы бар көпіршік. Пустула бөртпенің негізгі элементі болып табылады.

Инфекциялық артрит ағымының ерекшелігі оның кенеттен және жылдам өршуінде. Қосымша зерттеулерсіз буынның қабынуының қоздырғышын дәл диагностикалау мүмкін емес. Оның симптомдық кешені басқа аурулардың белгілеріне тым ұқсас. Оларға подагра, ревматикалық қызба, боррелиоз және кейбір басқа патологиялар жатады.

Инфекциялық артриттің себептері

Инфекциялық артриттің келесі себептері бөлінеді:

пункция, операция немесе жарақат (көгерту, күйік, жарақат және т.б.) нәтижесінде сынған тері арқылы зиянкестердің енуі - біріншілік артрит;
қоздырғыштың лимфамен немесе қанмен бірге тасымалдануы, яғни. гематогенді жолмен – екіншілік артрит.

Кез келген қабыну ошақтары бүкіл ағзаға қауіп төндіреді.

Қабыну процесінің өнімдері басқа мүшелерге оңай таралады. Септикалық артриттің қауіп факторлары:

шала туылу;
созылмалы артрит;
гонорея – несеп шығару жолдарын зақымдайтын жыныстық жолмен берілетін ауру;
фурункулез, фурункулездің пайда болуымен;
бадамша бездерінің артындағы перитонзиллярлық абсцесс;
стенокардия – жұтқыншақтың шырышты қабығының қабынуы;
скарлатина (негізінен балалық шақта);
ортаңғы құлақтың қабынуы;
пневмония - пневмония;
инфекциялық эндокардит – жүректің ішкі қабығының – эндокардтың қабынуы;
иммундық тапшылық жағдайлары;
қайталанатын септицемия;
протездік буындар;
қант диабеті – инсулин тапшылығынан болатын эндокриндік ауру;
орақ жасушалы анемия - анемия;
созылмалы тонзиллит - таңдай бадамша бездерінің қабынуы;
кариес – тіс тіндерінің бұзылуы;
ісік;
гипогаммаглобулинемия - ақуыз тапшылығы;
алкогольге тәуелділік;
есірткі қолдану.

Инфекция қоздырғыштарының түрлері:

бактериялар;
вирустар;
паразиттер;
патогенді саңырауқұлақтар.

Бактериялар:

стафилококктар;
гонококки;
стрептококктар;
гемофильді таяқша - Haemopphilius influenzae;
Pseudomonas немесе Salmonella - Salmonella сияқты грам-теріс бактериялар.

Стафилококк түрлері:

Staphylococcus aureus;
Staphylococcus epidermidis - Staphylococcus epidermidis.

Стрептококктың түрлері:

β-гемолитикалық топ А стрептококк - Streptococcus pyogenes - грам оң флорада белсендірілген;
басқа топтардың стрептококктары.

Вирустар:

адамның иммун тапшылығы вирусы - АИТВ;
қызамық;
паротит;
гепатит В;
парвовирустар.

Паразиттер келесі аурулардың қоздырғыштары болып табылады:

описторхоз;
стронгилоидоз - Кочин-чина диарея;
дракункулез – теңіз шошқасының ауруы;
анкилостом - шахтерлердің бөртпесі, жер қотыры немесе мысырлық хлороз;
шистосомоз;
бауыр эхинококкозы;
филяриоз, соның ішінде вуцерериоз, бругиаз және онхоцеркоз;
калабар ісігін тудыратын лоаз.

Сонымен, этиологиясына байланысты бактериялық инфекциялық артриттің негізгі сорттары – оның пайда болу себептері:

гонококк;
туберкулезді біріншілік сүйек немесе біріншілік синовиальды түрі;
бруцеллез;
боррелиоз немесе лайма (Лайма ауруы үшін);
yersinia;
дизентерия;
сальмонелла.

Емдеу әдісі патогеннің түріне байланысты аздап өзгереді, сондықтан антибиотиктер қабыну анықталғаннан кейін бірден енгізіле бастайды. Диагностикалық нәтижелерге сүйене отырып, таңдалған курсты түзетуге болады. Сонымен, қосымша тағайындалады, мысалы, антипаразиттік препараттар.

Инфекциялық артритті емдеу

Бірінші кезектегі шаралар - ауырсынуды басу, антибиотикалық терапия және температураны төмендету. Ауырсынуды анальгетиктермен және сплинтингпен басады – ауру буынды иммобилизациялау.

Антибиотиктер және/немесе саңырауқұлаққа қарсы препараттар емдеу курсының басында көктамыр ішіне немесе тікелей буынға енгізіледі. Дренаждың көмегімен ірің сорылады. Қабыну белгілері жойылғаннан кейін антибиотиктер кем дегенде тағы екі апта бойы қолданылады, бірақ олар қазірдің өзінде ауызша қабылданады. Жұқпалы артриттің кейбір түрлері үшін антипаразиттік препараттар да қолданылады және зақымдалған буынның проекциялық аймағына компресстер қолданылады.

Дәрілердің түрі мен комбинациясы артрит қоздырғышының түріне байланысты анықталады:

Бензилпенициллин натрий тұзы немесе цефтриаксон (гонококктарға, менингококктарға қарсы);
Цефалотин, Ванкомицин, Клиндамицин, Нафцилин (стафилококктар);
Безилпенициллин натрий тұзы және ванкомицин (стрептококк);
Гентамицин және, мысалы, Ампициллин немесе Цепорин (грамтеріс бактериялар);
Хлорамфеникол - Левомицетин (Haemophilus тектес микроорганизмдер).

Егер оң динамика болмаса, онда емдеу әдісін қайта қарау керек. Мүмкін, препараттар тиімсіз немесе олардың дозасы дұрыс таңдалмаған. Протездік буын инфекциясы кезінде протезді алып тастау және оны жаңасына ауыстыру көрсетіледі.

Анальгетиктер әр түрлі тағайындалады:

Ацетаминофен;
Парацетамол;
Анальгин;
Капсаицин;
Тиленол;
Оксикодон;
Метадон;
Трамадол;
Ибупрофен.

Қабыну стероидты емес препараттардың көмегімен жойылады. Олар сондай-ақ анальгетикалық және антипиретикалық әсерге ие:

Ацетилсалицил қышқылы;
Нимесулид;
Movalis немесе Meloxicam;
Пироксикам;
Celebrex;
Nimesil;
Индометацин.

Стероидты гормондар да қабынуды азайтады:

Гидрокортизон;
Преднизолон;
Триамцинолон;
Кеналог;
Detralex.

Шеміршек тіндері хондропротекторлардың көмегімен қалпына келтіріледі:

Хондроитин сульфаты;
Глюкозамин;
Хондролон;
Құрылым;
Артра.

Хондропротекторлар негізгі емдеу аяқталғаннан кейін де ұзақ курстарға қабылданады.

Олар жасуша регенерациясын айтарлықтай жылдамдатады және шеміршектің жойылу процесін баяулатады. Артритке қарсы дәрілік формалар:

капсулалар немесе таблеткалар (мысалы, Диклофенак);
бұлшықет ішіне және буынішілік инъекцияға арналған ерітінділер (мысалы, кортикостероидтар);
гельдер (мысалы, Диклак);
кілегей;
майлар (мысалы, Bishofit, Nikoflex, Menovazin);
компресстерге арналған ерітінділер (мысалы, Dimexide).

Операция өте ауыр жағдайларда ғана қолданылады. Хирургиялық емдеу:

артроскопия - микро-кесу арқылы сүйектен процестерді алып тастау және басқа манипуляциялар;
эндопротездеу – буын компоненттерін импланттармен ауыстыру;
артродез – буынның толық иммобилизациясы;
артролиз немесе Вольф операциясы - талшықты адгезияларды кесу;
синовэктомия - зақымдалған синовийді жою;
остеотомия – буынға қысымды төмендету мақсатында сүйектің бір бөлігін алып тастау;
резекция – буынды немесе оның бір бөлігін алып тастау;
артропластика - буындарды ауыстыру.

Оңалтуды жеделдету үшін физиотерапия курсы және арнайы емдік және дене шынықтыру жаттығулары кешені тағайындалады. Физиотерапия процедураларының ішінде мыналар қолданылады: